قاعده ی مستان: مولانا

ای قاعده ی مستان در همدگـــــر افتادن

استیزه گری کردن در شور و شر افتادن

عاشق بتر از مست است عاشق هم از آن دست است

گویم که چه باشد عشق در کــــان زر افتادن

زر خود چه بُود عاشق سلطان سلاطین است

ایمن شدن از مردن وز تاج سر افتـــــادن

 

 

.... 

درویش به دلق اندر واندر بغلش گوهـــر 

او ننگ چرا دارد از در به در افتـــــادن

مست آمد دوش آن مه افکنده کمر در ره

آگه نبُد از مستی او از کمر افتــــــادن

گفتم که دلا بر جَه می بر کف جان بر نـَه

کـُافتاد چنین وقتی وقت است درافتادن

با بلبل بستانی هم دست شدن دستی

با طوطی روحانی اندر شکر افتادن

من بی دل و دل داده در راه تو افتاده

والله که نمی دانم جــــای دگر افتادن

گر جام تو بشکستم مستم صنما مستم

مستم مهـِل از دستم واندر خطر افتادن

این قاعده نوزاد است وین رسم نو افتاده ست

شیشه شکنی کردن در شیشه گــــر افتادن