?Değer mi hiç
Boş yere küsme düşlerine
İnan onunda yanına kalmaz
Bırak gitsin üzülme
می ارزد آیا؟
برای هیچ با رویاهایت قهر نکن
باور کن که با او هم نمی ماند (یاد تو)
بگذار برود؛ دلتنگ مباش
Hayat sevenlerin yanında
Unutma
Gülümse Kaderine
زندگی در کنار عاشقان است
از یاد نبر
به بختت لبخند بزن
Yak bütün fotoğrafları
Ona ayit bütün eşyaları
Bu gece ümitlerini al koynuna
.Gün doğmadan unut insafsızı
بسوزان تمام عکس ها را
و تمام اشیایی را که مال اوست
امشب امیدهایت را بر آغوش بفشار
و پیش از زایش آفتاب آن بی انصاف را از یاد ببر.
Kader buluşturdu
Kader ayırdı
O aşka inanmadı
Sil göz yaşlarını
Sakın ağlama
O kalbinle oynadı
Hayat sevenleri korur
Ateşe atmaz
Gülüm
Sana kıyamadı
سرنوشت با هم آشنا کرد
سرنوشت جدا کرد
او عشق را باور نکرد
اشک هایت را پاک کن
هیچ گریه نکن
او با احساست بازی کرد
زندگی عاشقان را حفظ می کند
و در آتش نمی اندازد
گـُلم، برای تو از دلش نیامد
Yak bütün fotoğrafları
Ona ayit bütün eşyaları
Bu gece ümitlerini al koynuna
.Gün doğmadan unut insafsızı
بسوزان تمام عکس ها را
و تمام اشیایی را که مال اوست
امشب امیدهایت را بر آغوش بفشار
و پیش از زایش آفتاب آن بی انصاف را از یاد ببر.
گاهی عاشقانه ها هم آن قدر خالصند که به محض شنیدن در دل جا خوش می کنند.
کسی که این نوشته ها را زیسته، خود بی شک می داند.
باید تو رو پیدا کنم شاید هنوزم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست
با این که بی تاب منی بازم منو خط می زنی
باید تو رو پیدا کنم تو با خودت هم دشمنی
کی با یه جمله مثل من می تونه آرومت کنه
اون لحظه های آخر از رفتن پشیمونت کنه
دلگیرم از این شهر سرد این کوچه های بی عبور
وقتی به من فکر می کنی حس می کنم از راه دور
آخر یه شب این گریه ها سوی چشامو می بره
عطرت داره از پیرهنی که جا گذاشتی می پره
باید تو رو پیدا کنم هر روز تنها تر نشی
راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی
پیدات کنم حتی اگه پروازمو پرپر کنی
محکم بگیرم دستتو احساسمو باور کنی
باید تو رو پیدا کنم شاید هنوزم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست
باید تور پیدا کنم هر روز تنهاتر نشی
راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی
(موسیقی از: شادمهر عقیلی)
(ترانه سرا: مونا برزویی)
حافظ بیا دوباره غزل کهنه رو برانداز
شعرم حدیث تکرار، تو بیا طرح دیگر انداز
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
هنوزم گرمه نفس هام
هنوزم سرشارم از عشق
اما وقت خوندنم نیست
اما جای موندنم نیست
مُردم از این همه گفتن شعر سرد عاشقونه
من غلام اسمیَم که تا همیشه بی نشونه
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
حافظ مددی کن که دمی مانده است و آهی
خاکم به زیر پا تا برسم با تو تا سُراهی
من یه رودم، یه رود به سد نشسته
تن پاک و خسته ام توی دست این صخره ها شکسته
من یه شعرم یه شعر بلند ِ پرواز
رها می شدم اگه گم نمی شدم توی شهر آواز
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
(شعر: منصور تهرانی)
(آهنگساز: صادق نوجوکی)
(تنظیم: ناصر چشم آذر)
(خواننده: ستـــار)